ابدیت در یک لحظه
[ Chopin - Scherzo No.2 Op.31 ]
این،
برای شما که به عنوان یک قطعه ی موسیقیایی به آن گوش میدهید و با عناوینی
مثل « زیباست» ، « خوبه »، « دلنشینه » توصیفش میکنید، تنها توالی منظمی از
چند صداست. اما برای من جور دیگری ست :
« گفت: اگر خداوند در این
لحظه جهان و هرچه را در اوست ساکن میساخت، اگر این خورشید همینطور که اکنون
نیمی از آن در پشت درختان کاج فرورفته است بی حرکت میماند، اگر این نور و
این ظلمت به همین گونه در جو آمیخته می ماندند و این دریاچه همین آرامش خود
را حفظ میکرد و هوا همین گونه مطبوع میبود و همین نور بر پیشانی تو
میتابید و همین نگاه پر مهر تو بر چشمان من افکنده میشد، و همین سرور در دل
من برجای میماند: آنگاه حقیقتی را که تاکنون از حیات نفهمیده ام درک
میکردم! گفتم: آن چیست ؟ گفت: ابدیت در یک لحظه ولانهایه در یک احساس. »*
* رافائل، آلفونس دولامارتین. ترجمه ذبیح الله صفا، صفحه 57.